امام باقر علیه السلام فرمود:
ای شیعیان! ای پیراوان آل محمد[ص]! شما نمونۀ میانه باشید، که تندرونده، به سوى شما بر مىگردد و واپس مانده، به شما مىپیوندد. (کافی،ج2، ص75)
این یعنی ای پیروان قرآن و عترت! اهل افراط و تفریط در دین نباشید. چارچوب دین را بشناسید؛ عمل و باورتان؛ امر و نهی تان؛ همه و همه را بر احکام و معارفِ روشنِ دین بنا کنید. بر این اساس، نه تندروی و شکستن این مرزها و اعمال سلیقه رواست و نه اهمال و دست برداشتن از اصول و ارزشها، شایسته.
بی شک بقا و نشر معارف دین در گرو عمل به این اعتدال است؛ چرا که عمرِ تندبادِ افراط، کوتاه است و از آن جز آزردگی و زدگی مردم از دین نمی ماند؛ با تفریط و کاستی هم آبی برای فرهنگ جامعه گرم نمی شود.
برای نمونه: اگر از روز اول، بر حد حجاب شرعی تأکید می کردیم و بر سلایق خود لگام زده بر مبنای دین کاری به حلال مردم نداشتیم امروز ناچار نمی شدیم «بی حجابی» را «بد حجابی» نامیده، آن را نوعی «حجاب اسلامی» و بهتر از بی حجابی(!) قلمداد کنیم.
«ما هیچ وقت نگفتیم که حتماً چادر باشد، و غیرچادر نباشد؛ گفتیم که چادر بهتر از حجابهای دیگر است.» مقام معظم رهبری 1373/7/20
نقش اِعمالِ سلیقه ها در پیدایش کاستی های موجود، به ویژه در خانواده ها و جوامع مذهبی را باید جدی گرفت. کمترین کار، جلوگیری از تکرار آن و بهترین کار، حرکت بر مدار دین و حرام نکردن حلال خداست.
مثلا در همین بحث حجاب همانطور که فرمودید مجبور کردن مردم به داشتن حجابی بیشتر از حجاب حداقلی افراط است اما فراموش نکنیم یک نمونه دیگر افراط این است که مانع کسانی باشیم که می خواهند حجاب حداکثری داشته باشند
دعا بفرمائید