یکی از مصائبی که امت اسلامی به آن گرفتار شده بود تعطیلی عقل بود. یعنی مردم نماز می خواندند روزه می گرفتند حفظ و تلاوت قرآن و حج و جهاد بینشان رواج داشت؛ اما عقل به تعطیلی گراییده بود. نه آنکه علم و دانش رخت بربسته بود؛ هرگز. زیرا سخن از جهالت است نه جهل؛ سخن از تعطیلی عقل است؛ نه کساد علم.
و حسین علیه السلام حرکت کرد تا این تعطیلی را به رونق تبدیل کند برای همین کربلا صحنه مصاف عقل و جهل بود نه اسلام و کفر و اربعین یادآور آن صحنه و مرور آن است برای همیشه تاریخ و عبرتی ماندگار برای دینداری.
منتشر شده در تبیان
در وصف استاد
یا طلاب هل هذی أم رؤی وأنا أصاح أم شربتُ من علمه
یاطلاب لاتعجبوا من دهشتی وتحیری / وتعجبوا إن لم أکن متحیراً
کیف اجلس بمدرسه ولا أکون مدهوشاً من شأنه
یا طلاب لو ادرکت مقامه لن تصبروا علی تباعده/ وأنا دون من أکن من طلابه
أن نظرت علی جلالها واسمعو وانصتوا بکلامها کهو اسمه انتاج آمالنا