راه حسین علیه السلام همان است که فرمود: من حرکت کردم برای اصلاح امت جدم و اینکه امر به معروف کنم و نهی از منکر و در روش زندگی همان راهی را روم که جدم رسول خدا(ص) و پدرم امیرالمؤمنین(ع) پیمودند (الفتوح: ج 5 ص 21)

نام حسین علیه السلام هم بردن نام او، فریاد کردن آن در کوی و برزن است. این یادکرد وقتی مقدس است و محترم که توجه دادن اذهان به راه حسین علیه السلام باشد و الا نام تنهایی که هیچ اثر عملی بر آن مترتب نباشد بعید به نظر می رسد ارزشی داشته باشد.

یکی از تحریفات بزرگ عاشورا، تکیه بر نام حسین علیه السلام و فراموشی راه اوست. آنان که برای فریاد کردن نام حسین علیه السلام هر شرعی را زیر پا می گذارند و حقوق ابتدایی مردم را نادیده می گیرنند از تحریف گران بزرگ عاشورا و راه حسین علیه السلام اند.

اینان کسانی اند که تا پاسی از شب بر طبلهای غول آسا می کوبند و در بلندگوهای گوش خراش با تمام توان فریاد می کنند، راه را بر مردم می بندند و اجازه تردد به آمبولانس را هم نمی دهند. بیشتر شدن مصرف لوازم آرایش در این دهه برای حضور در مراسم نام حسین علیه السلام هم درد دیگری بر این دردهاست.