پیشگر

مقالات، واکاوی ها و دیدگاه های پژوهشی امید پیشگر

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «امام صادق(ع)» ثبت شده است

چرایی فراوانی یادکرد امام حسین(ع) از حضرت یحیی(ع)

امام سجاد(ع) فرمود: هنگامی که از مکه راهی کوفه شدیم؛ امام حسین(ع) پیوسته از یحیی‌بن‌ذکریا و شهادتش یاد می‌کرد. 
خَرَجنا مَعَ الحُسَینِ(ع) فَما نَزَلَ مَنزِلًا و لَا ارتَحَلَ مِنهُ إلّا ذَکَرَ یَحیَى بنَ زَکَرِیّا و قَتلَه‏ (الارشاد، ج2، ص132).

 

ولی چرا؟

این برای شباهتی است که میان آن دو هست. امام صادق(ع) دربارۀ امام حسین(ع) فرمود:
 او، سَرور جوانان شهید و سَرور جوانان بهشتى و شبیه یحیى بن زکریّاست و آسمان و زمین، بر هر دو، گریسته‌‏اند.
 فَإِنَّه‏ سَیِّدُ شَبَابِ الشُّهَدَاءِ، وَ سَیِّدُ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَ شَبِیهُ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا، وَ عَلَیْهِمَا بَکَتِ السَّمَاءُ وَ الْأَرْض‏ (قُرب الإسناد، ص99).

 

یحیی(ع) کیست؟
او فرزند حضرت زکریا(ع) است که خدا او را در کهنسالی به وی داد (آل‌عمران:38تا40) نام او را هم خدا گذاشت (مریم:7).
از منابع اسلامى و منابع مسیحى استفاده می‌‏شود که یحیى، پسر خاله عیسى بوده است (تفسیر نمونه، ج13، ص20).
او در کودکی به مقام نبوت رسید (مریم:12)؛ البته او صاحب شریعت و کتابی جداگانه نبود و همان کتاب تورات را تبلیغ می‌کرد (تفسیر نمونه، ج13، ص23).

 

شهادت یحیى‏
غالب مورخان مسلمان، و همچنین منابع معروف مسیحى جریان شهادت او را چنین نقل کرده‌‏اند:
هرودیس، پادشاه هوسباز فلسطین، عاشق هیرودیا دختر برادر خود شد؛ برای همین تصمیم به ازدواج با او گرفت! این خبر به یحیای پیامبر رسید، او با این ازدواج نامشروع و حرام مخالفت کرد.
سر و صداى این مساله در تمام شهر پیچید و به گوش آن دختر رسید، او که یحیى را بزرگترین مانع راه خویش می‌‏دید تصمیم گرفت در یک فرصت او را از سر راه بردارد. 
به دلباختۀ خود گفت: من هیچ چیز جز سر یحیى را از تو نمی‌‏خواهم! هیرودیس که دیوانه‌‏وار به آن زن عشق می‌‏ورزید بی‌توجه به عاقبت این کار، تسلیم شد و چیزى نگذشت که سر یحیى را نزد آن زن بدکار حاضر ساختند؛ ولی عواقب دردناک این عمل، سرانجام دامان او را گرفت (تفسیر نمونه ج13، ص29تا30).

 

امام حسین(ع) می‌‏فرمود:
از نشانه‌‏هاى‏ پستى دنیا نزد خدا، این است که سرِ یحیى بن زکریا علیه السلام را براى زنى بدکاره از بدکاره‌های بنى اسرائیل، هدیه بردند.
مِن هَوانِ الدُّنیا عَلَى اللّهِ أنَّ رَأسَ یَحیَى بنِ زَکَرِیّا علیه السلام اهدِیَ إلى بَغِیٍّ مِن بَغایا بَنی إسرائیلَ (الارشاد، ج2، ص132). 

 

این اسناد نشان می‌دهد چرایی یادکرد امام حسین(ع) از حضرت یحیی و شهادت او برای توجه‌دادن به این نکته است که دنیاپرستان، او را نیز مانند یحیی، برای رسیدن به دنیای پَست و حرام؛ ناجوانمردانه به شهادت خواهند رساند.


در کتاب کامل‌الزیارات فصلی با این عنوان وجود دارد: بُکاء السماء و الأرض على قَتل الحسین(‏ع) و یحیى بن زکریا(ع)؛ یکی از روایاتش این است:


امام صادق(ع) فرمود: قاتل یحیی و قاتل حسین(ع)، از راه نامشروع به دنیا آمده بودند.
کَانَ قَاتِلُ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا وَلَدَ زِنًا وَ قَاتِلُ الْحُسَیْنِ ع وَلَدَ زِناً (ص77)

 

کانال تلگرام : 

۱ نظر
امید پیشگر

مرثیه، سوزناک باشد

برخی، مخالفِ سوزناک‌بودن یادکرد مصیبت و اشعاری هستند که در رثای اهل‌بیت(ع) به ویژه امام حسین(ع) گفته می‌شود و سفارش اکید دارند که در مرثیه، تنها به اشارتی بسنده شود؛ اما روایت زیر، نافی این پرهیز است و بر سوزناک‌بودن مرثیه، تأکید دارد:

ابو هارون مکفوف می‌گوید: امام صادق(ع) به من فرمود: ابو هارون! برایم دربارۀ حسین(ع) شعری بخوان! من هم خواندم و حضرت گریست. آن گاه فرمود: آن گونه که خودتان می‌خوانید یعنى سوزناک برایم بخوان.

 

قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع) یَا أَبَا هَارُونَ أَنْشِدْنِی فِی الْحُسَیْنِ(ع) قَالَ فَأَنْشَدْتُهُ فَبَکَى فَقَالَ أَنْشِدْنِی کَمَا تُنْشِدُونَ یَعْنِی بِالرَّقَّةِ 

 

کامل الزیارات، ص104 و ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص84.

 

کانال تلگرام : 

۰ نظر
امید پیشگر

دلی که برای اهل‌بیت(ع) بسوزد و اشکی که برای آنها بچکد

مِسمَع بن عبدالملک می‌گوید: امام صادق(ع) به من فرمود: مِسمَع! تو که عراقی‌ هستی‌؛ آیا کنار قبر حسین(ع) می‌‏روی‌؟
گفتم: نه. موانعی؛ مانند: ترس از کشتن وجود دارد که نمی‌توانم به زیارت آن حضرت بروم.
فرمود: آیا از آنچه بر حسین(ع) گذشت یاد می‌‏کنی‌؟
گفتم: آری.‌
فرمود: بی‌‏تابی‌ هم می‌‏کنی‌؟
گفتم: آری‌، به خدا، اشک هم می‌‏ریزم. و آثار اندوه در چهره‌ام نمایان می‌شود.
فرمود: رحمت خدا بر اشکت! تو از کسانی‌ هستی‌ که از شیون‌کنندگان بر مصائب‏ ما به شمار می‌‏آیند. 
بدان که هنگام مرگت، پدرانم بر بالینت، حاضر می‌شوند و آنان به فرشتۀ مرگ، سفارش می‌‏کنند که با تو مدارا کنند و مژده‌‏هایی‌ هم به تو می‌‏دهند. 
در آن دم، فرشتۀ مرگ، بر تو مهربان‏تر و دلسوزتر از مادرِ مهربان بر فرزندش خواهد بود.
آن گاه امام(ع) گریست؛ من هم با او گریستم. 
فرمود: مِسمَع! هر کس برای دلسوزی بر ما و مصیبت‏هایی‌ که به ما رسیده، گریه ‌‏کند، یک قطره از آن اشک، اگر در جهنّم بیفتد، داغی‌ و گرمای‌‌ آن را کامل نابود می‌کند [مانند آتشی که برای ابراهیم(ع) سرد شد]. 
فرمود: کسی‌ که قلبش برای‌ ما به درد آید، روز مرگش، ما را می‌‏بیند و شاد می‌‏شود و این شادی همواره در دلش خواهد بود تا در کنار حوض کوثر، نزد ما آید.

 

قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع): یَا مِسْمَعُ! أَنْتَ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ أَ مَا تَأْتِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ(ع)؟ قُلْتُ: لَا ... 

 

ر.ک به کامل‌ الزیارات، ص101.

 

کانال تلگرام : 

۰ نظر
امید پیشگر