یا به ما بد گفتند یا خودمان معنای این جملۀ معروف مرحوم مدرس را که گفت «دیانت ما عین سیاست ماست» بد فهمیدیم و بجای آنکه سیاست‌مان را عیناً دینی یعنی کاملاً بر اساس آموزه‌های دینی بنا کنیم برداشتیم همه چیز را سیاسی کردیم؛ قربةً الی الله؛ عقیده و اخلاق و فرهنگ و ورزش و دانش و اقتصاد و حوزه و دانشگاه و خانواده، همه و همه را سیاسی کردیم.
وقتی تمامِ معیارهای کسی بشود سیاسی در واقع سیاست شده خدای او؛ درست شبیه کسی که «خدایش هوای نفس شد»(فرقان، 43)
بر این اساس، مقام معظم رهبری در مذمت و بی‌تقوایی برخی فرمود:
«بجای اینکه سیاستشان دینی باشد؛ دینشان سیاسی‌کاری است.» (6 دی 96)
چه دوستان و بستگانی که با بحث‌های سیاسی رنجیدند و چه جمع‌های خوبی که از هم پاشیدند؛ برای هیچ و پوچ.
کاش این کارِ غلط، حداقل ذره‌ای فایده داشت! حاصل این همه فعالیت سیاسی و روشنگری و بصیرت‌افزایی شد:
عده‌ای احمدی‌نژادی که اگر معاذالله قرآن را هم آتش بزند فوراً آن را اقدامی در راستای ولایتمداری او تفسیر می‌کنند.
و جمعی شگفت‌آور که با نارضایتی از عملکرد آقای روحانی و تصریح به ناکارآمدی‌اش باز به او رأی می‌دهند؛
و ...
و اقتصادی گرفتار در دست مشتی ویژه‌خوار و تصمیم‌های بی‌نتیجه و مردمی خسته از دویدن‌های بی‌پایان.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.