با این گامهای پرشتابی که مردم و جامعه در مسیر تغییر برمی‌دارند و موضوعاتِ نو‌به‌نویی که خَلق می‌کنند اگر فقه، خود را به پای آنها نرساند؛ به ناچار از دور خارج شده و محترمانه کنار گذاشته می‌شود. اینجاست که لزوم بازنگری و روزآمدی آن در وضعیت موجود به شدت احساس می‌شود.
دیدم بخشی از آنچه را که بنده و برخی فضلای محترم به عنوان راه حلِ این موضوع، به آن رسیده‌ایم آیت الله علیدوست بیان کرده‌اند. ایشان در مراسم رونمایی از مجموعه مقالات فقه و هنر (95/12/4) برای روزآمدی فقه، انجام چند کار را ضروری دانسته‌اند به این خلاصه:
1. رفع ابهام‌ها در ساحت فقهی. برای مثال مکاسب بحث موسیقی و غنا را طرح کرده؛ اما رفع ابهام نکرده است.
2. بررسی مبانی فتوا. نباید در گذشته متوقف شویم باید مبانی را بررسی کرده؛ به بهترین پاسخها برسیم.
3. بررسی حدود ورود فقها. بسیاری از ورودها ورود به حوزه غیر فقهی است.
4. باز کردن افقهای جدید.
5. تبدیل فتوا به قانون تا بتوان آن را مبنای برنامه‌ریزی در جامعه قرارداد.
6. استنباط برای یک نظام .
7. موضوع شناسی دقیق و واقعی.
اینها و چند کار دیگر، توان آن را دارند که فقه ما را جان تازه‌ای ببخشند و آن را کارآمدتر به صحنۀ زندگی بیاورند.
کانال تلگرام : 
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.