محرم و صفر دیگری به پایان رسید. تصویری که از رفتار مردمِ نیک، در این دو ماه به ویژه دهۀ اول محرم و دهۀ پایانی صفر و آن اربعین باشکوه در ذهن‌ها نقش بسته‌است انسان را وادار می‌کند که به پرسش بالا قاطعانه پاسخ مثبت دهد.

اما اگر ما دیندارتر شده‌ایم پس چرا مشکلات اجتماعی در بین ما موج می‌زند؟ مشکلاتی مانند: طلاق، مواد مخدر، رعایت نکردن حقوق دیگران، ضعف صلۀ رحم، پایین بودن فرهنگ رانندگی، رواج دروغ، کارگریزی، پرخاشگری‌های بی‌مورد، قانون‌گریزی، پایین بودن ساعت مفید کار، رواج مصرف‌گرایی، ... (ر.ک به سخنرانی مقام معظم رهبری 91/7/23)

دو سخن پذیرفته نیست: نخست کسی بگوید این تهمتها به عزاداران حسینی نمی‌چسبد و آنها از این امور مبرا هستند. دوم  کسی این موارد را اساساً جزء دین و دینداری به حساب نیاورد.

ظلم‌ها و بی‌انصافی‌های رایج در جامعۀ ما خبر از ناخوشْ احوالیِ دینداری ما می‌دهد؛ گر چه در محرم ،کولاک می‌کنیم و در اربعین، قیامت.

بنده ریشۀ آن را در نوع نگاه مبلغین دینی به معارف دین می‌‌دانم. از نظر مردم ِ دیندار، کاری مهم‌ است و باید به آن بها داد که اهمیت آن را پای منبر یا از رسانه‌ای مانند آن شنیده باشند؛ و الا عمل به آن یا رعایت آن را موجب رفتن به بهشت نمی‌دانند؛ هر چند مورد تأکید قرآن و سنت و عقل باشد.

محرم و صفر، به ویژه اربعین نشان می‌دهد که ما برای عمل به آن بخش از دین که به ما گفته‌اند مهم است هم وقت داریم، هم پول و هم نیت‌های خالص و هم امتی هستیم پای کار. فقط برای دیندارتر شدن نیازمند هدایتی درست هستیم که در آن ضعف جدی داریم.


کانال تلگرام :