بی ستون و چهل ستون سازی، از هنرهای دیرین ماست. کافی است شوری بیفتد، تا شورش را در نیاوریم ول کن ماجرا نیستیم. گویا اعتدال و واقع نگری به خون ما نمی سازد.
یا از این ور بوم می افتیم که «چرا می روید؛ پولش را خرج نیازمندان کنید.» یا از آن ور که «هر که نرود دنیا و آخرتش به فناست.»
زیارت اربعین، شعار مؤمنین است، شکی در آن نیست؛ ثواب و ... دارد، بر منکرش لعنت.
اما نهایتش یک زیارت مستحب مهم است.
اینکه این سخنران و آن تهیه کننده و مسئول ستاد و صدا و سیما تمام قامت و با شور و حرارت، چنان سخن بگویند که گویی واجبی بزرگتر از هر واجبی، در شُرُف وقوع است و جاماندگان از ادای آن، فکری برای شوربختی و جهنم خود کنند، از همان چهل ستونهایی است که بیست تای آن در آب است.
روشن است نویسنده که خاک پای زائران حسینی طوطیای چشمش باد -معاذالله- قصد تضعیف این حرکت پرشور و مقدس را ندارد؛ هدف، دقت در تبلیغ و انعکاس صحیح این رویداد بزرگ است.
این بزرگواران این را هم به یاد داشته باشند که اکثر مردم، با وجود شور و اشتیاق فراوان، رفتن به این سفر برایشان ممکن نیست.
کانال تلگرام : 
محمدرضا سلمانیاننژاد