یکی از فضلای ارجمند در بخش نظرات از بنده خواستند تا از دید خودم آنچه را که یک طلبه در ارتباط با مردم و جامعه اسلامی لازم است بخواند و بداند بیان کنم. عرض می شود:


1. آنچه مردم از یک طلبه انتظار دارند، آشنایی با قرآن و حدیث و احکام است. بنابراین باید در این سه محور، کار مطالعه را آغاز کرد و کم کم به آن عمق و وسعت داد.

2. برای قرآن، مطالعه یک دوره تفسیر نمونه با دقت و حوصله پیشنهاد می شود. تفسیرهای موضوعی مانند منشور جاوید (آیت الله سبحانی) پیام قرآن (آیت الله مکارم) هم بسیار مفید هستند.

3. برای حدیث، مطالعه تفسیر نهج البلاغه آیت الله مکارم شیرازی (پیام امام امیرالمومنین ع) پیشنهاد می شود. کتاب اصول کافی و صحیفه سجادیه را هم اضافه کنید؛ البته همگی لزوماً همراه با شرح های معتبر. (بدون شرح معتبر یا استاد خبره، هیچ منبع حدیثی را نخوانید.)

4. برای احکام، کتاب تحریر الوسیله حضرت امام از آغاز تا پایان. البته با نیم نگاهی به نظرات مرجع تقلید خودتان.


ذکر چند نکته مهم:

الف. در مطالعه این منابع بخشهایی مورد توجه قرارگیرد که به درد فکر و رفتار ما و مردم می خورد.

ب. طلبه ای که در این سه رشته، مجتهد نشده است؛ فقط باید نقل کننده باشد؛ مبادا دست به اجتهاد و استنباط زده، برداشت و فهم خود از آیات و روایات را به خورد خود و دیگران بدهید.

ج. برای بیان تاریخ اهل بیت علیهم السلام (ذکر مصائب آنها) از کتابهای معتبری نظیر دانشنامه هایی که دارالحدیث (پژوهشگاه قرآن و حدیث) تدوین کرده است استفاده کنید (این کتابها همراه با کتابهای بسیار سودمند این مرکز را شرکت نور در قالب نرم افزار «حدیث اهل بیت ع» تولید کرده است.)

د. در هر کدام از این چهار عنوان (قرآن . حدیث . احکام . تاریخ) با یکی از استادان فن در ارتباط باشید تا اشکالات و ابهاماتتان را به کمک او برطرف کنید.

ه. منابعی که بیان شد انحصاری نیست. آنچه بیان شد مهمترین، کاربردی ترین و عمومی ترین ها به نظر بنده است.


نکته پایانی:

ورود به عرصۀ تبلیغ و نشر معارف دین، باید پس از طی حد نصابی از تحصیلات حوزوی باشد که صد البته آن تحصیلات طولانی نیست. پس از آن، عمق پیدا کردن در یکی از رشته های حوزوی و در کنارش تبلیغ و ترویج معارف دین، امری ضروری و وظیفه ای حتمی است.


کانال تلگرام :