اگر نعمت ولایت کفران شود

در آیۀ 3 مائده (آیه اکمال) آمده است: الیوم یأس الذین کفروا من دینکم فلاتخشوهم و اخشونِ؛ 

یعنی از این لحظه به بعد، با اعلان تداوم خط ولایت الهی در اسلام، کافران که ختم دین شما را آرزو داشتند- در نهایت با رحلت پیامبر(ص) - (بقره/109، آل عمران/69) نا امید شدند؛ زیرا خدا برای این دین، کسی را منصوب کرد که در پاسداری و تدبیرِ امرِ دین و ارشاد و هدایتگری امت، قائم مقام پیامبر(ص) است.

این رفع خطر می طلبد که بفرماید پس نباید از آنها بترسید (فلاتخشوهم).

اما چرا بلافاصله فرمود: و از من بترسید (و اخشون)؟

این ترس جایی است که نعمت او به جای شکر، کفران شود.

کدام نعمت؟

سیاق نشان می دهد که این نعمت، چیزی جر نعمت ولایت نیست که اگر از سوی امت اسلامی انکار شود، مورد بی توجهی قرار گیرد و بدان تمسک نشود، خداوند نعمتش را سلب کرده آنها را به سبب تغییر آن نعمت، مجازات می کند (انفال/53).

تاریخ نشان می دهد مسلمانان خیلی زود با سقیفه، کفران غدیر کردند و آن تهدید الهی در مورد آنها عملی شد.

علامه طباطبایی با این اشاره از مطلب می گذرد:

هر که می خواهد میزان صدق این پیش بینی آیه را بداند در حال و روز عالم اسلام  از گذشته تا حال نظر کند [که جمع نشدن دور محور ولایت و پیروی نکردن از ولی خدا چه بر سر امت اسلامی آورده است.] (المیزان، 5/179)

و امروز که جهان اسلام  در نقمت حاصل از این کفران، در آتش کینه و اختلاف می سوزد و در خون خود دست و پا می زند جای خالی «نعمت غدیر» بیشتر از همیشه پیداست.

چه بسیارند ناکسان و نا اهلانی که عَلَم هدایت خلق بلند کرده اند و مردم بینوای مستضعف را با وعدۀ بهشت به قعر جهنم رهبری می کنند.

چاره ای نیست؛ برای نجات از این مهلکه باید نعمت غدیر را قدر دانست.

کانال تلگرام :