این یادداشت، تمرکز و تاکید بر بخشی از یادداشت «باحوزویان» است:


غیر از مستقلات عقلی و مسلمات وحیانی ما بقی، فراورده های علمی اند که در همگی، امکان تغییر وجود دارد. 

یک پژوهشگر باید بداند  (دیگران هم باید بدانند) که طول عمر یک محصول علمی حتی پس از استوار شدن بر ادلۀ قدرتمند، تا ظهور نظر متقن تر است که از راه می رسد و این باور را با تمام احترام، رشته کرده یا ترقی می دهد. غیر از این نمی تواند باشد که اگر شد نامش رکود علمی یا بهتر، مرگ علمی است.

آنچه مهم است و شایستۀ تقدیر : 

1. تعصب نداشتن نسبت به این فرآورده هاست. هرچند دفاع علمی از یک نظریه، نامش تعصب بیجا نیست.

2. آماده باش همیشگی برای استقبال از نظر نو و تحویل جایگاه به آن که متقن تر است.

برای همین نباید تغییر یک نظرِ به ظاهر قطعی و نهایی، به دست عالمی دیگر و یا حتی خود آن عالم، مایۀ تعجب گردد.


کانال تلگرام :