در شب سالروز شهادت جانسوز امام محمد بن علی الجواد علیهما السلام گفتاری از استادم حضرت حجت‌الاسلام‌ و المسلمین سید محمدکاظم طباطبایی خواندم که بسیار آموزنده بود. 

در این گفتار روایتی از امام جواد (ع) نقل شده که عملا شیوه گفتگوی علمی با مخالف را به تصویر کشیده است. حضرت استاد، چکیده ی آن روایت را همراه با تحلیل، اینگونه بیان کرده اند:

اهل سنت از امام جواد علیه‌السلام راجع به فضائل خلفا پرسش ‌کردند. در واقع وارد مناظرات مذهبی ‌شدند. طبیعت این مناظرات هم به صورتی است که یک مقدار حدّت و تندی در آن است، اما نوع سخن گفتن امام جواد علیه‌السلام را ببینید و آداب مناظره را یاد بگیرید. در همان جلسه نظر امام را درباره‌ی روایتی که محتوای آن مربوط به یکی از خلفا بود ‌پرسیدند. ایشان اولاً با احترام از او یاد کردند و ویژگی‌های خوب او را که از منظر سؤال‌کننده‌ها مهم بود برشمردند. بعد حضرت ادامه ‌دادند: «این روایت را باید یک مقدار با تردید نگاه کرد.» در ادامه نیز با استدلال، خبر را رد کردند. این لحن صحبت حضرت را ببینید، ایشان ابتدا با مخاطب همراه می‌شدند، موضع‌گیری تند نکرده و وارد منازعات مذهبی نمی‌شدند. این برای ما هم درس است.

گشتم اصل روایت را در کتاب احتجاج مرحوم طبرسی یافتم. روایت اینگونه شروع می شود: 

وَ رُوِیَ‏ أَنَّ الْمَأْمُونَ بَعْدَ مَا زَوَّجَ ابْنَتَهُ أُمَّ الْفَضْلِ أَبَا جَعْفَرٍ کَانَ فِی مَجْلِسٍ وَ عِنْدَهُ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ ... الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسی)، ج‏2، ص: 446

اگر هم علاقه مند بودید می توانید ترجمه تمام آن را در سایت حوزه، زیر عنوان رسوایی حدیث سازان بخوانید.