روایتی که به روشنی ما را به دعا و صدقه‌دادن برای سلامتی (سالم‌ماندن) امام مهدی(ع) توصیه کرده باشد نیافتم. تنها روایتی که نزدیک به این معناست دعای «اللهم کن لولیک ... ولیاً و حافظاً» است (کافی، 4/162).
باید دانست که این دعا، برای عمومِ اولیای الهی است. در متن آن، رسول خدا(ص) پس از «لولیک» بی‌آنکه نام شخص خاصی را ببرد می‌گوید: «فلان‌بن‌فلان». این بخش، به گاه تطبیق، در زمان امام حسین(ع) می‌شود «حسین‌بن‌علی» و در زمان امام مهدی(ع) می‌شود «محمدبن‌الحسن» (اقبال،1/85).
پرسش: این دعا، نیز صدقه‌دادن برای سالم‌ماندنِ آن امامِ غایبِ محفوظ، چه معنایی دارد؟
پاسخ: این دعا و دادن صدقه برای سلامتی امام مهدی(ع) با توجیهات زیر پذیرفته و درست است:
1. این دعا و صدقه برای سالم‌ماندنِ حضرت، تنها مربوط به زمان غیبت صغری و دوران پس از ظهور است.
2. طول عمر امام مهدی(ع) مستلزم بیمار نشدن و یا در امان ماندن ایشان از آسیب‌های طبیعی که انسان را چند صباحی درگیر رنج و بیماری می‌کند نیست؛ یعنی بیماری گذرا، منافاتی با حفاظت در غیبت ندارد (ر.ک به دانش‌نامه امام مهدی عج، 6/292).
