در سخنی منتشرشده از آقای مجتهدی، آن مرحوم، روایتی را با نسبت دادن به پیامبر(ص) می‌خواند که پیامش، آثار ناگواری است که یک بی‌نماز برای اهل خانه دارد:
إذا کانَ فی بَیتٍ مَن لَم یُصل نَزَع اللهُ البَرکة مِن أرزاقِهِم و أعمارِهِم و یَنزلُ عَلیهم فی کلّ یَومٍ سبعون الف لعنة و یَخرجون مِنَ الدُّنیا بِغَیرِ ایمانٍ؛ اگر در خانه‌ای بی‌نماز وجود داشته باشد؛ خدا برکت را از روزی و عمر اهل خانه می‌گیرد و در هر روز هفتاد هزار لعنت بر آنها می‌فرستد و آنها با حال بی‌ایمانی از دنیا خواهند رفت. (تسنیم)
می‌گویم:
در منابع روایی و غیر روایی، شیعه و سنی چنین روایتی وجود ندارد.
گرچه بی‌نمازی از گناهاه کبیره است (ر.ک به کافی ج2، ص278، ح8)؛ ولی این دلیل نمی‌شود برای نشان دادن بدی این کار از سخنی نامعتبر آن هم با نسبت دادن آن به پیامبر(ص) و یا امام معصوم(ع) بهره بگیریم.
